Als je vader een crimineel is...

Een nieuwe school.

'Hebben jullie alles?'
'Ja mam.'
'Boterhammen, drinken, schoolboeken?'
Tim zucht.
'Ja mam.'
'Zullen jullie niet verdwalen?'
'Nee, mam.'
'De straat uit, naar links en dan bij de stoplichten…….'
'Ja mam', snauwt Tim, 'dat heb je nu al twintig keer verteld.
Nu weten we het wel.'
'Ik wil alleen maar helpen, hoor.'
Tim en Jeroen stappen op hun fiets.
'We zullen heus niet verdwalen. We weten de weg.'
'Succes', roept hun moeder, terwijl ze zwaait.
De broers steken hun hand op naar hun moeder en fietsen de straat uit.
Aan het eind van de straat gaan ze linksaf.
Na een paar honderd meter komen ze bij de stoplichten.
Het stoplicht staat op rood.
Tim kijkt Jeroen aan.
'Shit, moeten we hier nou naar links of naar rechts?'
Tim weet het niet meer.
'Volgens mij naar links', zegt Jeroen.
'Hm, dan zullen we wel naar rechts moeten', zegt Tim.
'Kunnen we mam niet even bellen?' vraagt Jeroen.
Tim schudt zijn hoofd.
'Je denkt toch niet dat ik gek ben? Mam lacht me uit.
Ik heb net nog gezegd dat ik de weg weet.'
Het stoplicht springt op groen.
'Kom we gaan naar rechts', beslist Tim.
'Kijk, daar fietsen nog meer jongens.
We fietsen er gewoon achter aan. Dan komen we vanzelf bij onze school.'

Nieuwsgierig geworden naar de rest van het verhaal?
Klik hier en lees het dan snel!